Magnús hefur það ekki sér til afsökunar að hafa verið langt frá atvikinu því aðstoðardómarinn var í innan við þriggja metra fjarlægð frá því sem gerðist. Hafi aðstoðardómarinn átt þátt í þessari ákvörðun er skömm hans jafnvel enn meiri en Magnúsar. Ef ekki - gerir það mistök Magnúsar enn verri að hafa ekki leitað ráða hjá aðstoðardómaranum. Rétt niðurstaða dómarans hefði verið að veita báðum leikmönnum tiltal eða sýna báðum gula spjaldið. Öðrum fyrir að bera fyrir sig hendur og hinum fyrir hlægilegan leikaraskap.

Undir lok leiksins vísar Magnús öðrum leikmanni ÍBV réttilega af velli fyrir grófa tæklingu. Þá leggur markvörður KR á sig talsvert ferðalag til þess að hrinda leikmanni ÍBV – beint fyrir framan nefið á Magnúsi. Bjuggust nú allir við að Magnús yrði samkvæmur sjálfum frá atvikinu fyrr í leiknum: rautt spjald fyrir að ýta! Nei, núna bara gult spjald.

Þessar ákvarðanir Magnúsar voru svo augljóslega rangar og samræmislausar að mörgum var til efs að um einföld mistök gæti verið að ræða. Hér hlyti að vera á ferðinni ásetningur um að fækka í öðru liðinu við fyrsta mögulega tækifæri en alls ekki í hinu við samskonar tækifæri. Hvað sem því líður eru þessi mistök af þeirri stærðargráðu að KSÍ hlýtur að grípa til einhverra ráðstafana. Það gengur einfaldlega ekki að mikilvægir fótboltaleikir séu eyðilagðir með þessum hætti.

Í viðtali eftir leik sagði Rúnar Kristinsson, þjálfari KR, að rauða spjaldið hefði verið réttur dómur. Þetta hefði þessi frábæri þjálfari betur látið ósagt. Þessi ummæli eru fyrir neðan hans virðingu. Hann hefði þá betur látið hjá líða að hafa opinberlega skoðun á þessu atviki, en gera síðan viðkomandi leikmanni KR góðlátlega grein fyrir því, undir fjögur augu, að þetta glæsilega KR lið þurfi ekki á svona ómerkilegum tilburðum að halda til að klára sína leiki.

Páll Magnússon