Kairo Edwards-John klikkaði á vítaspyrnu á ögurstundu, sem hefði jafnað leikinn fyrir heimamenn. Leikurinn var kaflaskiptur og rennblautur völlurinn spilaði stórt hlutverk. Sigurinn hefði getað dottið hvoru megin sem er, en það voru gestirnir sem skoruðu fleiri.

Vítaklúðrið. Það var allt á suðupunkti þegar spyrnan var dæmd og fagnaðaröskur Þórsara voru hávær þegar Kairo setti boltann framhjá markinu.

Þórsarar stökkva upp í 5. sæti deildarinnar og keppast nú bara að því að enda sem hæst á töflunni. Magni fara úr 10. sætinu niður í það ellefta. Þeirra bíður blóðug fallbarátta um síðasta örugga sætið í Lengjudeildinni.

Varnarleikur liðanna fer ekki í sögubækurnar sem sá allra besti. Völlurinn hjálpaði ekki heldur og því fengu áhorfendur markaveislu. Það var ekkert grín að reyna að fóta sig á grasinu. Enginn kvartar yfir því! Nema kannski varnarmennirnir.

Ég sá ekki almennilega hvað gerðist í vítaspyrnudóminum í lokin, en fram að því hafði Sveinn dæmt leikinn vel.