Það voru okkur því mikil vonbrigði að fá svar frá KSÍ þess efnis að okkur væri ekki heimilt að senda C-lið til leiks ef ekkert B-lið fylgdi með. Þarna er vísað í reglugerðir og samkvæmt reglugerð er ekki heimilt að skrá A og C-lið.

36.grein. 5.flokkur kvenna.

36.1.3. Keppni fer fram í A, B, C og D liðum.
36.1.4. Mótanefnd er heimilt að veita undanþágu til þess að félög sem skrá aðeins eitt lið til keppni geti skráð það sem B-lið ef fyrir liggur rökstuðningur sem m.a. taki mið af þátttöku og árangri í undangengnum mótum, fjölda iðkenda o.s.frv. og skal sá rökstuðningur fylgja þátttökutilkynningu.
36.1.5. Skrái félag aðeins B-lið til keppni skv. undanþáguákvæði í grein 36.1.4. getur það lið ekki tekið þátt í úrslitakeppni viðkomandi flokks.

Við óskuðum þá eftir því á nýjan leik að fá að skrá C-lið til leiks sem ætti jafnframt enga möguleika á að taka þátt í úrslitakeppni ef svo ólíklega vildi til að það yrði raunin.

Enn og aftur var því hafnað af KSÍ. Ástæða þess var m.a. að dæmi hefðu verið um það sl. ár að þjálfarar liða hafi vanmetið getu sinna liða. Þeir hefðu þá fengið að skrá sitt lið t.d. sem B-lið í stað A-liðs og það síðan endað á því að gjörsigra alla sína andstæðinga í B-liða keppninni. Ég vil ekki trúa því að þjálfarar geri þetta viljandi í því skyni að reyna að vinna titla í yngri flokkum, en kannski er það bara raunin hjá mörgum okkar, því miður. Nú erum við í okkar félagi heldur betur að súpa seyðið af þessu þegar ætlunin var einungis að reyna að skapa umhverfi á jafnréttisgrundvelli fyrir okkar stelpur.

Við stóðum því frammi fyrir þessu á vordögum.
1. Að senda B-lið til leiks og fá á stundum mjög stóra skelli og illviðráðanlega mótherja (hvorki gaman fyrir mótherjana eða okkur).
2. Að senda B-lið til leiks og gefa leikina og reyna að spila æfingaleiki við C-lið mótherjans í staðinn. (veit ekki hvort það sé vel liðið innan KSÍ og eflaust einhverjar sektir við þessu)
3. Að skrá einungis A-lið til leiks en fá mótherjana sem flestir eru með C-lið til að spila æfingaleik við okkar lið á sama tíma.

Sama hver ákvörðunin yrði myndum við fyrst og fremst vera með hag stelpnanna og félagsins í huga.

Það er sorglegt til þess að vita að við gætum verið í töluverðum vandræðum með að skapa rétt umhverfi fyrir okkar stelpur í sumar. Maður bara spyr sig hvort þetta sé knattspyrnunni til framdráttar ? Er keppnishyggjan orðin það mikil að við gleymum aðalatriðinu sem er að mínu mati að skapa verkefni við hæfi handa iðkendum til þess að halda þeim sem lengst í íþróttinni. Ekki má heldur gleyma því að kannski leynast framtíðar landsliðskonur í þessum umrædda hópi okkar.

En hver ber ábyrgðina?
Við því er kannski ekkert eitt rétt svar. Ábyrgðin er sennilega að stórum hluta hjá okkur þjálfurunum í landinu, eins og áður hefur komið fram, sem eflaust hefur knúið KSÍ til slíkra reglugerða (án þess að vita það með vissu). En ég undrast samt sem áður hvers vegna ekki er hægt að slaka á reglugerðum í einstaka tilfellum, sérstaklega þegar góður rökstuðningur liggur að baki.

Við þjálfararnir verðum að vanda okkur í þessu huglæga mati okkar á styrk liðanna og getum auðveldlega fengið viðbrögð annarra þjálfara í vetrarleikjunum til að hjálpa okkur við það mat. Við ættum því af öllum mætti að reyna að skapa umhverfi á jafnréttisgrundvelli fyrir börnin og hætta að hafa áhyggjur af þessum blessuðu úrslitum. Þjálfarar yngri flokka ættu ekki að vera metnir af því hversu marga leiki þeir ná að sigra á sínum þjálfaraferli heldur vera metnir af svo mörgum öðrum þáttum sem ekki verður farið nánar út í hér.

Jafningjaleikir: Er það ekki það sem við öll viljum ? Eða hvað?
Af okkur er það að frétta núna að stelpurnar eru gríðarlega duglegar að mæta á æfingar og leggja sig fram og eru að taka framförum. Við fórum þá leið eftir mikla umhugsun að skrá liðið sem B-lið í Íslandsmótið m.a. svo stelpurnar fengju að taka þátt í þessu móti eins og hinar sem leika í A-liða keppninni. Líkt og okkur grunaði þá eigum við því miður við ofurefli að etja í Íslandsmótinu, nánast í hverjum leik og höfum nú þegar fengið á okkur á fjórða tug marka eftir nokkra leiki. Við höfum töluverðar áhyggjur af þessu og erum ákaflega vonsvikin með þetta fyrirkomulag. En vonandi brotna stelpurnrar ekki við þetta og hætta fótboltaiðkun en það er einmitt hættan þegar þær sjá og finna að þær ná sjaldan heppnuðum tilraunum í leikjum við andstæðinga sem eru komnir mun lengra í íþróttinni en þær sjálfar.

Með vinsemd og virðingu.
Ásþór Sig. knattspyrnuþjálfari.