„Ég veit ekki nákvæmlega töluna, en það var nokkuð oft sem ég þurfti að fá staðfestingu á úrslitunum í Álaborg. Ég spurði allavega 4-5 aðila að því, og ekki bara strax eftir leik, það var líka þegar allir voru komnir fyrir framan áhorfendurna. Þá spurði ég líka fjölmiðlafulltrúan: „Er þetta alveg 100%? Erum við ekki að gera okkur að fíflum hérna?"

„Ég var einhvern veginn ekki alveg að kaupa þetta. Ég var ekki alveg með fulle femm akkúrat þarna."

Undirbúningurinn góður og fallegur en leikstjórnin erfið
Lyngby vissi fyrir lokaumferðina að liðið þyrfti að fá fleiri stig en Álaborg sem fékk Silkeborg í heimsókn á sama tíma. Var mikið stress að undirbúa sig fyrir lokaleikinn?

„Nei, undirbúningurinn var bara mjög góður og fallegur, nutum þess og það var mjög gaman. Síðustu mánuðir hafa verið skemmtilegir, en krefjandi. Það er bara gaman að taka fram öll verkfærin sem maður hefur í töskunni, nota þau og sjá þau virka."

„Undirbúningurinn var góður en leikstjórnin (game management) í þessum leik og í leiknum á undan; það var mjög erfitt og mjög krefjandi, mjög gefandi en reyndi rosalega á og var geggjaður skóli að fara í gegnum. Síðustu 20 mínúturnar í síðustu tveimur leikjunum reyndu virkilega á þolrifin."

„Það er rosalega stutt á milli í fótbolta og við þurftum að vera ofboðslega klókir og klárir og búið að fara yfir það margoft með leikmannahópnum. Ég og mitt starfsteymi þurftum að bregðast rétt við og það mátti lítið út af bregða. Allt tímabilið er búið að vera meira og minna eitt mark til eða frá í okkar leikjum; yfir 32 leiki töpuðum við tveimur leikjum með meira en einu marki."

Leyfði sér aldrei að þjást fyrir framan aðra í félaginu
Freysi hefur út á við alltaf haft trú á því að Lyngby gæti haldið sér uppi. Sagði t.a.m. í viðtali hér á Fótbolti.net í janúar að hann væri einn af tíu í heiminum sem hefðu trú.

„Já, ég hafði alltaf trú á þessu, en auðvitað koma myrkir dagar þar sem maður er bara einn með sjálfum sér að finna lausnir og byggja einhver plön þar sem er alveg svart og þetta er ekki auðvelt. Þá er ég í því móki að reyna finna vegferð og finna lausnir. Þar efast ég auðvitað, en er þá í því móki að efast með sjálfum mér og kem út úr herberginu með lausnir. Ég leyfi mér að þjást þar, en leyfði mér aldrei að þjást í kringum leikmennina, starfsmennina eða stuðningsmennina."

„Það komu alveg erfiðir dagar, en mitt markmið var að leiða með góðu fordæmi og smita af mér trú. Trúin þurfti að vera raunveruleg og ég fann leiðir til þess."

Gríðarlega stoltur
Hvernig horfiru á þetta afrek? Geturu komið því í orð hversu stoltur þú ert?

„Ég er gríðarlega stoltur, ótrúlega glaður og ótrúlega stoltur að hafa staðið með sjálfum mér og minni hugmyndafræði. Bæði sem leiðtogi og stjórnandi og sem fagmaður í fótboltafræðum; að hafa staðið fast á mínu og fengið mitt starfsteymi með mér 100% í bæði hvernig ég leiði fólk og hvernig við nálgumst leiki - hvernig við þjálfum liðið. Það er risastórt og ég er ofboðslega stoltur af því."

„Ég er stoltur af mínu fólki, starfsmönnum mínum, leikmönnum og öllum klúbbnum. Þetta er gríðarlega stórt og ég geri mér grein fyrir því hvað þetta er stórt; er búinn að fá að vita hversu mikilvægt og stórt afrek þetta er."

„Maður verður að leyfa sér að vera stoltur af því, maður er stundum að þjást í þessum bransa til þess að uppskera eitthvað. Núna ætla ég að leyfa mér að vera stoltur af þessu og á sama tíma auðmjúkur, nota þetta, læra af þessu fyrir framhaldið af mínum ferli. Það er partur af vegferðinni."

Náði að láta aðra trúa
Það er eitt að trúa sjálfur, en annað að leikmennirnir trúi á verkefnið. Hversu ánægður ertu með að hafa náð því í gegn?

„Það er geggjað, er eitt mitt stærsta afrek. Það gerði ég með hjálp starfsliðsins auðvitað en svo eru leiðtogar í hópnum og mitt samband við þá er gríðarlega sterkt. Ég hef alltaf verið þannig að ég set mestu kröfurnar á mestu leiðtogana og sterkustu leikmennina. Ég hef fengið það til baka með því að leyfa þeim að taka ábyrgð og vera með þeim í vegferðinni. Að þeir hafi trúað er alveg geggjað og alveg ótrúlega mikilvægt í þessu. Þeir eiga allt hrós skilið fyrir að hafa nennt að hlusta á mig. Það er geðveikt að þeir hafi hjálpað mér í allri þessari vegferð."

„En það er kannski betra fyrir leikmennina sjálfa að tjá sig um hvenær þeir trúðu og hvenær ekki. Ég veit alveg að á einhverjum tímapunkti áttu þeir erfitt með að trúa. En við náðum einhvern veginn að búa til sýn og fylgja henni."

„Ég skynjaði efa hjá nokkrum leikmönnum á ákveðnum tímapunktum. Þetta er liðsíþrótt en þetta sport er samt fullt af egóistum; allir eru innst inni á einhverjum tímapunktum að hugsa um sjálfa sig. Ég þurfti að bregðast svolítið sterkt við því og þeir sem ég sá að gátu mögulega farið í einhverja aðra átt en við ætluðum þurfti ég bara að losa mig við."

„Þeir sem voru inn í hópnum og efuðust á einhverjum tímapunkti; ég tók þá bara og skrúfaði niður í þeim með hjálp leiðtoganna. Þeir leikmenn fengu ekki súrefni til að eitra út frá sér, það er gríðarlega mikilvægt í þessu."

Ekki bíða með erfiðar ákvarðanir og erfið samtöl
Freysi þurfti að vera miskunnarlaus í sinni nálgun. „Mjög svo, það var ekki auðvelt og það voru ekki allir sammála. Ég mynda mér yfirleitt sterk tengsl við leikmennina mína og það er ekkert auðvelt þegar þú finnur að leikmaður fer að stefna í rangar áttir og þú þarft að bregðast við því. Liðið kemur alltaf fyrst og það er mjög skýrt - allavega hjá mér í mínum liðum. Þú lifir það ekki af hjá mér ef þú sem leikmaður reynir að setja þig yfir liðið. Þá þarf maður bara að bregðast við."

„Þessi bransi er miskunnarlaus og maður er alltaf að taka ákvarðanir. Stundum þarf maður að taka erfiðar ákvarðanir. Besta ráð sem ég get gefið öllum leiðtogum er að ekki bíða með allar erfiðu ákvarðanirnar eða erfiðu samtölin, taktu þau strax og skildu ekki eftir nein grá svæði."

Fylltu skarðið og rúmlega það
Alls fóru sex leikmenn frá Lyngby í glugganum síðasta, þrír voru látnir fara en þrír voru seldir. Í staðinn koma inn leikmenn sem hafa gripið sitt tækifæri. Það hlýtur að vera ánægjulegt að sjá hvernig þeir leikmenn hafa tekið því hlutverki?

„Algjörlega geggjað. Við seldum þrjá leikmenn, allt leikmenn sem voru búnir að blómstra. Ég vil ekki endilega segja að það hafi verið vond stemning í kringum þá, sérstaklega ekki tveimur af þeim sem voru bara all-in, en við fengum góðan pening fyrir þá og það skapast pláss. Í heildina eru þetta sex leikmenn sem ég læt fara í glugganum og það stíga leikmenn heldur betur upp. Allir eru þeir í yngri kantinum, taka gríðarlega miklum framförum og fylla skarðið og rúmlega það. Það er búin að vera geggjuð vegferð og ótrúlega skemmtilegt."

Kolbeinn Birgir Finsson er einn af þeim leikmönnum sem komu inn og stóðu sig vel. Freysi ræðir um hann í viðtalinu sem má nálgast í heild sinni í spilaranum neðst.

Menn eiga bara njóta og vera stoltir
Hvað er sagt eftir svona afrek, er einhver ræða inni í klefa?

„Það er mikið sagt, mörg falleg orð búin að falla sem mér þykir vænt um. Ég sagði ekkert inni í klefa eftir leik, það var ekki hægt að safna liðinu saman fyrr en inni í rútu. Þá var bara partý. Maður bara gengur á alla og þakkar þeim fyrir, augnabliksins notið saman. Þetta var bara einhver útópía eftir leik."

„Í gær, daginn eftir leik, var ég svo með fund þar sem ég fór aðeins yfir málin og hrósaði þeim fyrir vegferðina. Þar gaf ég mönnum nokkra punkta sem þurfa að sitja eftir. Annars er bara að njóta augnabliksins."

„Þetta ferðalag er búið að vera mjög erfitt andlega og menn eiga bara að njóta og vera stoltir. Það er lykilatriðið."

Þakkaði Freysa fyrir með tárin í augunum
Á þessum tímapunkti sagði Freysi frá mjög svo fallegu augnabliki sem hann hafði upplifað skömmu áður.

„Fólkið í kringum klúbbinn er snortið og stolt. Ég er búinn að drepa rósirnar í garðinum því ég hef ekki sinnt þeim neitt. Ég var úti í garði að laga það og þá gengur framhjá mér kona sem býr nokkrum húsum frá mér, hún stoppar mig og tekur af sér hattinn. Hún er í krabbameinsmeðferð og var með tárin í augunum, ég hef aldrei hitt hana áður."

„Hún þakkaði mér fyrir þessar upplifanir sem við hefðum gefið henni undanfarnar vikur. Hún er Lyngby-aðdáandi og í sársauka sínum í krabbameinsmeðferðinni hefur þetta gefið henni gleði. Ég fór næstum því að gráta. Það eru svona augnablik þar sem maður trúir ekki hvað þetta skiptir fólkið miklu máli. Þetta gefur mér bara orku og er yndislegt."

„Þetta snertir mann og þetta kemur upp úr þurru, er bara heima að vökva einhver blóm. Þá kemur þessi kona á besta aldri, búin að missa hárið og segir þetta við mig. Svona er þetta bara, maður er bara partur af einhverju miklu stærra og svo fær maður eitthvað til baka. Ef ég get glatt þessa góðu konu með því að fá liðið mitt til að leggja sig fram og standa fyrir eitthvað. Það er æðislegt."

Gat farið djúpt í verkfæratöskuna eftir sigurinn gegn Silkeborg
Fyrsti sigur Lyngby í deildinni kom ekki fyrr en í nóvember þegar liðið lagði Silkeborg á útivelli. Beint í kjölfarið kom tveggja mánaða vetrarfrí. Sér Freysi þennan sigur í öðru ljósi núna en fyrr á þessu tímabili? Gaf hann liðinu mikið?

„Hann gaf rosalega mikið, hann er líflínan í þessu. Við vorum búnir að vera svo oft nálægt, vorum oft ofboðslega óheppnir. Svo náum við þessum sigri á móti Silkeborg sem voru búnir að vera ótrúlega öflugir allt haustið, búnir að gera frábæra hluti í Evrópukeppni. Við neglum þá á degi þar sem þeir virka þreyttir og við þurftum eitthvað svoleiðis með okkur."

„Það gaf mér svo mikið, ég gat farið svo djúpt í verkfæratöskuna og notað það: „Við erum á lífi, þetta er langt langt langt frá, en þetta er hægt." Ég gerði það ekkert strax, gaf leikmönnum frí en þegar þeir komu til baka þá negldi ég þá bara með þessu, var bara klár með plan og skýra sýn. Þessi sigur á móti Silkeborg er jafnmikilvægur og sigurinn á móti Álaborg um síðustu helgi. Ofboðslega mikilvægt."

Öll mómentin á ferlinum eiga sér öll sína eigin sögu
Er hægt að súmmera þetta upp sem bæði það skemmtilegasta og það erfiðasta sem þú hefur gert?

„Já, af því að þetta endar eins og þetta endar þá er hægt að segja að þetta sé með því skemmtilegra sem ég hef gert."

„Ég hef sem betur fer á mínum ferli upplifað alveg ótrúlega skemmtilega og frábæra hluti. Ég hélt að ég myndi aldrei ná að toppa þessi tengsl sem ég átti með Leiknisfjölskyldunni minni. Maður skapar alltaf einhverjar nýjar sögur og ég held ég hafi skapað mjög svipaða hluti hér."

„Það er þó eitt sem ég mun aldrei, og sennilega við sem íslenska fótboltafjölskyldan, upplifa aftur. Það er útópían í kringum EM 2016. Ég fékk mikið af „flashbacki" síðustu tvær vikur frá hlutum sem ég upplifði í Annecy sem ég var að upplifa aftur. Það var bara geggjuð tilfinning."

„Þetta er ótrúlega skemmtilegt, en mér finnst mjög erfitt að vera bera einhverja hluti saman, öll mómentin á ferlinum eiga sér öll sína eigin sögu. En þetta er mjög einstakt og ég er ótrúlega stoltur af þessu."

Hélt sig við staðreyndir sem ýtti undir trúna
Fyrir áðurnefndan sigur í Silkeborg var Lyngby 16 stigum frá öruggu sæti í deildinni. Svona í alvörunni Freysi, hvernig gerðuð þið þetta?

„Það er mikilvægt að taka það fram að eina ástæðan fyrir því að ég hef alltaf haldið í trúna er að ég hef alltaf haldið mig við staðreyndir. Staðreyndin er sú við hefðum undir öllum eðlilegum kringumstæðum átt að vera með mikið fleiri stig en við vorum með eftir fyrri hluta tímabilsins. Frammistaðan okkar var ekki skelfileg, hefði getað verið betri; við vorum klaufar, en frammistaðan var þess eðlis að öll grundvallaratriðin í liðinu gengu."

„Að sama skapi sá ég tvö önnur lið, ég vil ekki nefna þau, sem voru nálægt falli og voru að fá fleiri stig en frammistöðurnar hefðu átt að gefa þeim. Ég trúði því að ef við myndum bæta í, þá myndu þessu lið aldrei fá jafnmikið af stigum og þau fengu fyrir jól og mjög líklega myndu þau á einhverjum tímapunkti fara að panikka út af pressu og við gætum nýtt okkur það. Það svo raungerðist."

„Það er undirliggjandi staðreynd sem ég hafði á bavkið trúna mína. Trúin hefði aldrei getað orðið að veruleika nema við hefðum haft ótrúlega sterka samstöðu, skýr hlutverkaskipti, mjög skýra sýn og ró í kringum mig og ró í kringum klúbbinn. Það eru lykilhráefnin í þessu.

„Svo get ég talað um að ég fékk lykilmenn til baka úr meiðslum og leikmenn á góðum aldri æfðu vel í okkar æfingakúltúr og urðu betri. En þetta sem ég sagði á undan eru lykilatriðin að því að þetta gekk upp," sagði Freysi.