Það eru ekki nægilega margir Íslendingar sem fylgjast með þýska boltanum. Það þarf auðvitað að laga það með því að negla honum á dagskrá hjá RÚV og fá Lárus Guðmundsson og Guðmund Hreiðarsson með þýsku derhúfuna sína til að lýsa leikjum um helgar.
Meira »
Það eru ekki nægilega margir Íslendingar sem fylgjast með þýska boltanum. Það þarf auðvitað að laga það með því að negla honum á dagskrá hjá RÚV og fá Lárus Guðmundsson og Guðmund Hreiðarsson með þýsku derhúfuna sína til að lýsa leikjum um helgar.
Meira »
Hvað kennum við leikmönnunum okkar og hvenær kennum við þeim það?
Orðin hér að ofan eru það síðasta sem hljómar í búningsklefa A-landsliðs kvenna áður en leikmenn liðsins halda út á völl að spila landsleik fyrir Íslands hönd. Leikmennirnir koma saman í hring, þjálfarinn segir nokkur vel valin orð og svo er þetta heróp öskrað af lífs og sálar kröftum. Mig minnir að leikmenn hafi valið þetta heróp sjálfar þegar ég tók við kvennalandsliðinu en þó er ég ekki viss. Ég gæti átt sökina á því sjálfur. Meira »
Hefði verið hægt að koma í veg fyrir rauðu spjöldin sjö sem fóru á loft í leik Vals og Fram á föstudagskvöldið?. Já, auðveldlega. Ef leikmenn hefðu haft stjórn og sér og forráðamenn þeirra á leikmönnunum. Einhverra hluta vegna hefur þessi augljósi sannleikur ekki farið sérlega hátt í umfjöllun um leikinn. Athyglin hefur, eins og stundum áður, fyrst og fremst beinst að dómaranum. Er það virkilega það eina sem við ættum að vera að ræða í kjölfarið á þessum atburðum?
Meira »
Birtist í íþróttablaði Morgunblaðsins 3. ágúst 2010. Birt með leyfi höfundar.Þegar undirritaður ræddi við knattspyrnuáhugafólk í kjölfarið af HM í knattspyrnu, og á meðan á keppninni stóð, þá var augljóst að margir voru komnir með upp í kok af leikaraskap knattspyrnumanna. Mörg undanfarin ár hefur leikaraskapur verið plága í knattspyrnunni en svo virðist sem þessi meinsemd fari bara versnandi. Það er átakanlegt að sjá fullfríska karlmenn engjast um í grasinu og það er engu líkara en sársaukaþröskuldurinn sé mun lægri hjá knattspyrnumönnum en öðrum íþróttamönnum. Meira »
Síðustu 10 ár hafa verið góð fyrir íslenska knattspyrnu. Mikil þróun hefur orðið og aðstaða gjörbyllst. Ég er af þeirri kynslóð sem ólst upp við að æfa á malarvelli allan veturinn og einstaka sinnum spilaði maður á grjóthörðum sandgrasvöllum í Kópavogi og Reykjavík. Það var ekki fyrr en ég kom í 2.flokk að Fífan var komin og gjörbreyttist allt í sambandi við aðstöðu og tækniæfingar gátu verið allan ársins hring. Þegar 2.flokk var lokið tók við óvissa hjá mér sem leikmanni enda vissi ég að hæfileikar og þroskinn var ekki beint kominn hjá mér sem leikmanni til að spila í efstu deildunum. Alltof fá lið voru á höfuðborgarsvæðinu í 3.deild karla á þeim tíma.
Meira »
Ég man þá tíð þegar maður vaknaði fyrir skóla á mánudagsmorgnum og þurfti að slást um íþróttablaðið í Mogganum til þess að lesa um enska boltann og skoða stöðuna í deildinni. Samt telst ég varla gamall.
Meira »