Hver tekur við af Klopp? - Dani Olmo orðaður við Man Utd - Greenwood í skiptum fyrir Gleison Bremer
   lau 02. nóvember 2019 09:00
Ívan Guðjón Baldursson
Cafu um andlát sonar sins: Get ekki lýst tilfinningunni
Mynd: Getty Images
Danilo, sonur brasilísku knattspyrnugoðsagnarinnar Cafu, lést í byrjun september.

Danilo var aðeins 24 ára og hafði lengi glímt við hjartavandamál. Hann var að spila fótboltaleik með föður sínum og fjölskylduvinum þegar honum leið illa.

Tveimur vikum fyrir fótboltaleikinn greindist Danilo með kransæðastíflu og átti hann að hefja meðferð við því aðeins tveimur dögum eftir leikinn.

Cafu er enn að syrgja andlát sonar sins og gaf mjög tilfinningaþrungið viðtal í gær, hans fyrsta viðtal síðan hann missti son sinn.

„Við höfðum skipulagt leik með vinum fyrir 5. september en ég þurfti að fara til Bandaríkjanna svo við ákváðum að flýta fyrir leiknum. Danilo var í mínu liði. Hann fór útaf í miðjum leik meðan ég hélt áfram að spila. Þremur mínútum síðar var eitthvað í gangi þannig ég fór af vellinum til að athuga málið og kom að syni mínum í krampakasti," sagði Cafu.

„Ég panikkaði því hann á slæma sögu af hjartavandamálum og hringdi á sjúkrabíl en mér var sagt að það tæki hann tíu mínútur að mæta á staðinn. Því tók ég son minn upp og fór með hann upp í bíl. Það tók okkur aðeins fimm mínútur að komast á spítalann.

„Ástandið hafði versnað þegar við komum á spítalann og læknarnir reyndu að endurlífga hann með öllum ráðum. Eftir hálftíma af endurlífgunartilraunum bað læknir um að fá að tala við mig. Ég sagði: 'Læknir, þú þarft ekki að segja neitt. Ég get séð að þetta er ekki að ganga.' Eftir það stóð ég upp og bað til guðs um að taka son minn ekki frá mér. Þetta gat ekki verið að gerast.

„Að jarða barn er frábrugðið öllu sem ég hef upplifað á ævi minni. Ég fer að legsteini hans á fimm daga fresti og er ekki búinn að átta mig almennilega á því hvað gerðist. Ég hef ekki fundið nægt hugrekki til að fara inn í herbergið hans. Ég hef ekki farið aftur á völlinn þar sem hann fékk krampakastið. Ég get ekki einu sinni byrjað að lýsa tilfinningunni sem fylgir því að jarða son sinn. Dauði sonar er eitthvað sem mun fylgja foreldrunum um alla lífstíð.

„Ég græt venjulega þegar ég er í umferðinni og hringi í vini mína. Þeir vita það og segja ekkert meðan ég græt. Eina sem ég geri er að gráta, gráta og ráta. Það róar mig niður að gráta."

Athugasemdir
banner
banner