Í lok keppnistímabilsins í fyrra var eins og Fimleikafélag Hafnarfjarðar hefði látið lífið. Blaðamenn reyndu að átta sig á hvað í ósköpunum hafði gerst og sjónvarpsstöðvar spiluðu minningarmyndband um gullár FH-inga. 2. sæti í deild og enginn bikarmeistaratitill og fólk kvaddi liðið með tárum um leið og það þakkaði fyrir vel unnin störf.

En sem betur fer þá voru leikmenn FH-liðsins ekki á sama máli. Þvert á móti litu menn á þetta sem áminningu um það að menn þyrftu einfaldlega að girða sig í brók, bæta sinn leik og keppa til sigurs.

Nokkrir leikmenn hurfu á braut og höfðu menn mestar áhyggjur af brotthvarfi fyrirliðans, Matthíasar Vilhjálmssonar, sem þessa dagana malar gull í Noregi. Mesta samviskubitið fengu menn yfir brotthvarfi Alen Sutej, sem á tæpum tveimur árum náði ekki að spila einn leik í Íslandsmóti í FH-treyjunni. Gunnarnir fjórir, Sigurðsson, Már Guðmundsson, Kristjánsson og Ásgeir Ásgeirsson réru allir á önnur mið og refurinn Guðmundur Sævarsson smellti sér ásamt Sverri Garðarssyni í lið sem er eilítíð suðvestar í Firðinum. Tommy Fredsgaard Nielsen smellti skónum á hilluna og Hannes Sigurðsson fór að spila knattspyrnu í öðru sólkerfi.

Jörundur Áki, eða Jakinn eins og hann er yfirleitt kallaður, smellti sér vestur og við hans kefli tók hinn síþokkafulli Guðlaugur Baldursson, sem státar af þeim vafasama heiðri að hafa verið fyrirliði FH og rauða liðsins í Hafnarfirði. Guðlaugur er glaður maður og náði að smita gleði í mannskapinn með öllu andlitinu en grunnurinn að velgengni er einmitt gleðin.

En Laugi var ekki eini fagmaðurinn sem kom inn því knörrinn var vel mannaður af nýjum leikmönnum. Hinir hárfögru, Albert Brynjar Ingason (A-dog) og hinn stóri og óði Guðmann Þórisson (sem á M-bróður) hækkuðu samneytisstuðul klúbbsins töluvert og þá fengum við einnig að kynnast besta vin Jóa G, Guðjóni Árna Antoníussyni, eða Gau-vélinni eins og hann er gjarnan kallaður. Róbert Örn Óskarsson, Róló-inn sem aðeins lifir einu sinni, kom aftur heim, fallegri og massaðari en nokkru sinni fyrr, NICE.

Þegar líða tók á mótið fengum við styrk erlendis frá, fyrst Danny Justin Thomas, eða DJ-Thomas en hann tók upp á því í Lichtenstein að taka 130 armbeygjur á einu bretti eftir eina æfinguna enda maðurinn með stærri brjóst en einhver heit gella sem er með stór brjóst og var hann dantastic. Kristján Grauti Emilsson tók svo seinni hlutann með okkur og sagði okkur þess á milli sögur af Sterling, Suso og fleiri félögum sínum.

Þessir menn smullu allir inn í hópinn eins og flís við rass og var ljóst löngu fyrir mót að stemningin ætti alla vega ekki eftir að vera vandamál. Eftir að hafa spilað við Þór í Lengjubikarnum urðum við veðurtepptir á Akureyri í tvær nætur en menn eyddu orkunni í allt annað en að svekkja sig á því og úr varð ein stór veisla á skemmtistöðum bæjarins þar sem tíkallinn var aðalhlutverki. Auk þess skelltum við okkur á Black woman's c**t og var hún gjörsamlega geggjuð.

Það kann ekki góðri lukku að stýra að fara með kvennaliði í æfingaferð en menn voru þó furðu rólegir framan af ferðinni til Montechoro á Portúgal en var þetta í nítugasta skipti í röð sem FH fer þangað til að gíra sig fyrir Íslandsmótið. Það var ekki fyrr en nýliðakvöld meistaraflokksliða FH (sem voru þó aðskilin) rann upp að menn fóru að tengjast hinu kyninu góðum böndum og sumir höndum. Ekkert slíkt náðist þó á filmu eða mynd. Ekkert. Skömmu síðar var Alen Sutej sendur til síns heima.

Þann 6. maí rann svo upp dagurinn sem allir bíða eftir ár hvert og við fengum í heimssókn til okkar vítabanann Óskar Pétursson ásamt hans fríða föruneyti úr Grindavíkinni. Björn Daníel sýndi af hverju fólk ætti að velja hann í Fantasy-liðið sitt, smellti honum úr víti og tryggði okkur torsótt stig á heimavelli, jafntefli staðreynd. Fjórum dögum síðar tókum við svo á móti liðinu sem rústaði vetrinum og þurftum við Pepsi-hetjuna, Alta Guðnason til að ná í öll stigin á móti Fram.

Þá lá leiðin á Selfoss í rútu en á leiðinni þurftum við að bíða í tvo og hálfan tíma eftir Jónasi Grana Garðarssyni, sjúkraþjálfara og fyrrverandi markamaskínu. Björn Daníel minnti aftur á sig og smellti inn marki á lokamínútunum.

Sunnudaginn 20. maí fengum við Blikana í heimsókn og sannfærandi 3-0 sigur var staðreynd. Fantasy-Björn sett‘ann úr víti og Óli Palli var vel greiddur og afgreiddi Blikana með tveimur mörkum. Spekingarnir töluðu að FH væri snilldarlið en skiptu strax um skoðun þegar FH töpuðu í Frostaskjólinu 2-0. Við tók ömurð í nokkrar klukkustundir.

Oft er það svo með FH-liðið þegar það tapar leik þá geta þeir vart beðið eftir næsta til að sanna sig á nýjan leik. 8-0 sigur á Fylki á heimavelli hlýtur að vera ágæt sönnun. Bjössi setti tvö, Atlarnir settu sitt hvort, Suðurnesjamennirnir Bói blýantur og Gaui tylltu hvor um sig inn einu, Freysi minnti á sig og Alli setti sitt fyrsta mark fyrir FH í Íslandsmóti.

En Adam var ekki lengi í Paradís og við viðurkenndum lort þegar Fylkismenn gerðu út um Bikar-drauma okkar á okkar eigin heimavelli þegar hinn síungi Kristján Finnbogason svo gott sem lokaði rammanum sínum. Later Cup-trophy.

16. júní skunduðu menn svo til Keflavíkur, skoruðu fjögur og fengu á sig tvö. Ódýrt víti og afleitur frammistaða Brynjars og Emils Pálssonar í varnarvegg urðu til þess að ræstitæknirinn náði ekki að halda marki okkar hreinu. Atli Vöðvar, Atli G-blettur og Suðurnesjamennirnir smelltu boltanum yfir línu heimamanna og eftir leik keyrði hálft FH-liðið Reykjanesbrautina á 150 því Emmi Hall var að ganga í það heilaga í Dómkirkjunni hálftíma síðar. Góður strákur hann Emil.

Það var eins og menn hefðu verið barðir í andlitið með appelsínupoka í upphafi leiks á móti Stjörnunni í Krikanum. Menn voru með allt lóðrétt niður um sig og hleyptu inn tveimur mörkum. En þá smellti Heimir Guðjóns ultra-nitro bensíni í Gau-vélina sem henti inn tveimur mörkum. Annað markanna var þó eftirminnilegra en hitt enda gróf vélin holu í jörðina til að ná í boltann með höfðinu og skallaði boltann svo inn. Til hamingju með það, vél.

Eitthvað virðist veislan á móti Fylki hafa farið vel í menn því boðið var upp á eina slíka þegar FH-liðið heimsótti Skagamenn í lok júní. Fyrsta þrenna Pepsi-undursins þetta sumarið leit dagsins ljós og Bói, Alli, Emil og Bjössi þöndu einnig netmöskvana. Eftir leik biðu okkar veislubakkar frá Subway í röðum og var það upphafið að nýju sigurhrópi Fimleikafélagsins. Suuub-vei, vei, vei, vei, vei.

Framherjar FH-liðsins unnu fyrir kaupinu sínu gegn fyrsta erlenda andstæðingi sumarsins, FC USV Eschen/Mauren frá Liecthenstein. Dvergurinn Marco Fässler smellti einni slummu í grímuna á okkur og fékk að launum fría klippingu sem hann nýtti sér fyrir seinni leik liðanna. Í seinni leiknum skoraði Pepsi-gullið Guðnason mark strax á 12. mínútu og við tók ein stór snilld. Eitthvað ætluðu menn þó að ofmetnast á lokamínútunum og fóru menn eins og Stuðmann Þórisson út úr stöðunni sinni. Á bekknum voru menn í basli við súrefnisöflun því Einari Karli tókst að drepa allt ferskt loft með sínum líkamsæfingum. Naut, franskar og bernaise á hótel Meyjarhafti var eitthvað sem enginn nennti að borða, hvað þó ísinn í eftirrétt.

Allt leit vel út eftir að Björn Daníel sett‘ann á móti Val á Hlíðarenda en lortaður seinni hálfleikur FH-liðsins varð til þess að uppskeran var engin. 3-1 tap staðreynd. Það þýddi þó lítið að grenja því skömmu seinna vorum við flognir út til Stokkhólms til að etja kappi við AIK Solna. Verslunarferðir leikmanna virðast bara hafa gert þeim gott því þrátt fyrir að vera illa sviknir af leigubílstjórum borgarinnar tókst leikmönnum liðsins að ná í jafntefli á Råsunda-vellinum við lítinn fögnuð viðstaddra. Úrslit sem eftir á að hyggja voru eilítil vonbrigði. Naut, franskar og bernaise eftir leik var eitthvað sem menn vildu ekki sjá, hvað þó ís með rjóma, jarðaberjum og súkkulaðisósu. „Burt með þetta,“ öskruðu menn í kór. Eins nenntu menn ekki að hanga með Dabba Vidd og hans fjölskyldu sem höfðu lagt í 5 klukkustunda ferðalag til að sjá leikinn og heilsa upp á gamla félaga.

Guðmann Þórisson reyndist FH-ingum afar dýrmætur þegar hann setti hann með skalla á móti svæðisvörn Grindavíkur. Leiðinlegasti leikur sumarsins? Mikilvægur sigur engu að síður og ágætis veganesti í seinni leikinn á móti AIK sem fram fór í Kaplakrika.

Bróðir Atla Guðna var ansi hrokafullur í viðtölum og vorum við því staðráðnir í að ná í góð úrslit gegn Helga Val og hans félögum. En þrátt fyrir ágætisspilamennsku fengum við á okkur skítamark eftir skítahreinsun og grátlegt 1-0 tap var staðreynd. Það hefði verið gaman að fara áfram og fá þannig fleiri fríar utanlandsferðir. But that's cool, man, that's cool.

Framarar tóku svo vel á móti okkur í síðasta leiknum fyrir Verslunarmannahelgi. Bói náði að troða inn marki eftir góðan undirbúning Viktors og Atla Viðars. Tónlistarmaður FH-liðsins braut svo á Steve Lennon og heyrst hefur að hann vilji biðja hann afsökunar á því.

Eftir Verslunarmannahelgi skiluðu sér allir heilir á húfi þrátt fyrir að hafa eytt helginni á mismunandi stöðum á mismunandi hátt með mismunandi fólki með mismunandi konum. Menn voru greinilega sammála um það að of langt væri liðið síðan boðið hafi verið upp á sjö marka leik og kipptu menn því í liðinn með 5-2 sigri á Selfossi í Krikanum. Gau-vélin hélt áfram að vera besti hægri bakvörður landsins en gamli FH-guttinn, Tómas Leifsson jafnaði svo metin. Þá brá þjálfarateymið á það ráð að setja inn Emil Pálsson í hálfleik og hann þakkaði traustið pent með því að leggja upp einhver 16 mörk og dauðafæri. Gau-vélin bætti við marki og Atli Gé henti í aðra rándýra þrennu. Það þarf að gera mynd um þessa gaura.

Áhorfendur á Kópavogsvelli hafa örugglega sett sig í stellingar fyrir yfirrúllun gestanna úr Firðinum þegar A-hundurinn setti mark strax á fyrstu mínútu. En það var nú aldeilis ekki staðreynd málsins því eftir að Björn Daníel klúðraði víti í seinni hálfleik lágu Blikarnir óþægilega mikið á FH-ingum og því var þungu fargi létt af leikmönnum FH þegar Þóroddur Hjaltalín Jr. flautaði til leiksloka. Takk, Þóroddur, fyrir að flauta til leiksloka.

Bikar-Baldur Sigurðsson mætti funheitur í Krikann og smellti inn tveimur mörkum og fékk svo félaga sinn Gary Martin til að bæta við öðru kvikindi. Hólmar Örn náði aðeins að klóra í bakkann en niðurlæging þó staðreynd. Niðurlæging sem þó hafði góð áhrif á FH-liðið en ekkert sérstök áhrif á andstæðinginn.

Eftir fyrsta tap FH á heimavelli í langan tíma héldu Fimleikastrákarnir galvaskir í Lautarferð. Þrátt fyrir urmul góðra færa var það einungis Physi-Karl, Einsi Lion, sem náði að smyrja boltanum í samskeytin af 315 metra færi. Fékk hann fálkaorðuna fyrir þessa frábæru frammistöðu í sínum fyrsta byrjunarliðsleik.

Eilífðarfrestaðileikurinn gegn ÍBV gat svo loks farið fram at Cable Crake Stadium í lok ágústmánaðar. Fantasy-Björn stóð sig eins og meistari Dúndór og henti inn marki. Í seinni hálfleik lágu svo ÍBV menn á Fimleikastrákunum en Liverpool-hermaðurinn Gauti gerði út um leikinn með marki á lokamínútum leiksins. Góður 2-0 sigur en þó svekkjandi að vinna ekki 1-0 því þá hefðum við örugglega sett eitthvað met í 1-0 sigrum þetta sumarið.

Það var ekki fyrr en sonur íþróttaritara Morgunblaðsins, Viktor Örn Guðmundsson, kom inn á að hjólin fóru að snúast á móti Keflavíkurpiltum. Lögn og mark staðreynd hjá pilti. Atli G og keflvískur varnarmaður voru sekir um að leggjann í netið líka.

Fyrir leikinn gegn Stjörnunni bárust mönnum þau tíðindi að KR-ingar hefðu tapað á móti Blikum og því þyrfti eitt stig til að tryggja það að Íslandsmeistaratitillinn kæmi í Hafnarfjörðinn á nýjan leik eftir tveggja ára fjarveru. Það var mikill stemningsmorðingi þegar Halldór Orri skutlaði inn einu öskri á 10. mínútu. En FH-vélin neitaði að gefast upp þrátt fyrir oft og tíðum ósannfærandi spilamennsku. Þrátt fyrir vetrartyppið, náði Alberto að koma inn marki skömmu síðar og allt ætlaði að tryllast á pöllunum þegar Gullskór Guðnason klobbaði Ingvar í marki Stjörnunnar eftir hreint út sagt magnaða sendingu frá Pétri Viðarssyni, sem í sumar sá um „tittlingavinnuna“ eins og Guðmann orðaði það. Mark Doninger náði að setja eitt mark í lokin enda væri annað skrýtið þegar þú heitir Mark. Fögnuður, Nings í Krikanum, Gleði á English í Hafnarfirði, Fögnuður.

Enn einn karaktersigur sumarsins leit dagsins ljós þegar FH-ingar settu tvö mörk gegn Skagamönnum þrátt fyrir að lenda undir á 62. mínútu leiksins. Dean Martin ætti náttúrulega að heita King Martin því gæinn er sextugur í líkama 18 ára drengs og náði að setja mark sitt á leikinn með marki þrátt fyrir að Mark Doninger væri ekki lengur í sama liði og hann. Emil Páls skellti sér í hlutverk markaskorara og FH-ingar klúðruðu um sextánhundruð dauðafærum. Það kom þó ekki að sök þegar Atli Guðnason setti mark sitt á leikinn með marki á lokamínútu leiksins. Ljúfur sigur og enn gátum við sett stefnuna á að ná 50 stigum plús.

Á leið okkar til Eyja voru 1000 metrar á sekúndu og því var mönnum eilítið bumbult þegar þeir stigu fæti á Eyjuna fögru. Völlurinn virtist þungur og menn voru þungir á brún. Sérstaklega Kristján Gauti sem fór af leikvelli eftir nokkrar mínútur vegna meiðsla. Hann hefur náð sér að fullu. Eyjamenn skoruðu og svo skoraði Óli Palli sjálfsmark. Var það heldur óheppilegt sérstaklega í ljósi þess að næsti Eyjamaður var staddur í Dalnum og því engin ástæða til að setja boltann í eigið mark. En markið var þó jákvætt að því leytinu til að Óli Palli hrökk í gírinn og lagði upp tvö mörk. BD#9 og A-hundurinn settu punktinn yfir i-ið á góðum undirbúningi ÓPalsins. Sterk endurkoma en draumurinn um 50 stig plús var úti.

Þá var eina markmiðið að enda mótið með sæmd og kveðja meistara Bjarka Gunnlaugsson með almennilegri frammistöðu gegn Val. Alli var enn í gírnum síðan í Eyjum og setti hann strax á 9. mínútu. Ólafur Páll Snorrason, CEO, þakkaði svo fyrir að vera í byrjunarliðinu og setti hann. Valsarar náðu þó að pota inn einu marki en náðu ekki að spilla gleðinni því FH-sigur var niðurstaðan.

Íslandsmeistaratitill var niðurstaðan. 13 stiga forskot var niðurstaðan. Gott sumar var niðurstaðan. Partí hjá Pésa Vidd var niðurstaðan. Lokahóf var niðurstaðan. Atli G bestur var niðurstaðan. Einar Karl Ingvarsson efnilegastur var niðurstaðan. Virðing og þakkir á Bjarka G var niðurstaðan. Meistaraball í Krikanum var niðurstaðan. Við erum sáttir við niðurstöðuna.

Nú hefur Bjarki Gunnlaugsson lagt skóþveng sinn á hilluna og mun í komandi framtíð einbeita sér að umboðsmennsku í boltanum. Þar er hann svo sannarlega á réttri hillu því hann kann íþróttina fram og til baka og er aukinheldur gull af manni sem gott er að umgangast og þiggja frá góð ráð. Fyrir hönd meistaraflokks FH í knattspyrnu viljum við þakka Bjarka fyrir allt það góða sem hann hafði fram á að færa og óska honum velfarnaðar á nýjum starfsvettvangi.

Takk allir sem tengjast FH á einhvern hátt og allir sem nenntu að lesa þennan pistil. Þið eruð snilld.

God bless,
Jón Brynjar