fim 26. janúar 2012 07:15
Sigurður Elvar Þórólfsson og Valdimar K. Sigurðsson
Pistill: Pistlar á Fótbolta.net eru viðhorf höfundar og þurfa ekki endilega að endurspegla viðhorf vefsins eða ritstjórnar hans.
„Lífið er ekki dans á rósum"
Sigurður Elvar Þórólfsson og Valdimar K. Sigurðsson
Sigurður Elvar Þórólfsson og Valdimar K. Sigurðsson
Íslandsmeistarar í 5. flokki árið 1980, eftir 1-0 sigur gegn Valsmönnum í úrslitaleik á gamla Valbjarnarvelli þar sem nú er gervigrasvöllur Þróttar. Efri röð frá vinstri:  Halldór Jónsson þjálfari (sést reyndar ekki á myndinni), Ægir Jóhannsson, Rögnvaldur Sverrisson, Örn Gunnarsson, Stefán Viðarsson, Árni Þór Hallgrímsson (fyrirliði), Valdimar Kr. Sigurðsson, Alexander Högnason, Haraldur Hinriksson. Neðri röð frá vinstri: Ingimar Erlingsson, Sveinbjörn Rögnvaldsson, Sigursteinn Gíslason, Sveinbjörn Allansson, Ólafur Skúli Guðmundsson, Þórhallur Jónsson, Sigurður Már Harðarson, Sigurður Elvar Þórólfsson.
Íslandsmeistarar í 5. flokki árið 1980, eftir 1-0 sigur gegn Valsmönnum í úrslitaleik á gamla Valbjarnarvelli þar sem nú er gervigrasvöllur Þróttar. Efri röð frá vinstri: Halldór Jónsson þjálfari (sést reyndar ekki á myndinni), Ægir Jóhannsson, Rögnvaldur Sverrisson, Örn Gunnarsson, Stefán Viðarsson, Árni Þór Hallgrímsson (fyrirliði), Valdimar Kr. Sigurðsson, Alexander Högnason, Haraldur Hinriksson. Neðri röð frá vinstri: Ingimar Erlingsson, Sveinbjörn Rögnvaldsson, Sigursteinn Gíslason, Sveinbjörn Allansson, Ólafur Skúli Guðmundsson, Þórhallur Jónsson, Sigurður Már Harðarson, Sigurður Elvar Þórólfsson.
Mynd: Aðsend
4. flokkur karla:  Örn Gunnarsson, Alexander Högnason, Árni Þór Hallgrímsson, Haraldur Hinriksson, Valdimar Kr. Sigurðsson, Stefán Viðarsson, Ólafur Skúli Guðmundsson, Ægir Jóhannsson, Halldór Jónsson þjálfari. Neðri röð frá vinstri: Sigurður Elvar Þórólfsson, Rögnvaldur Sverrisson, Sveinbjörn Rögnvaldsson, Sveinbjörn Allansson,  Bjarki Jóhannesson, Sigursteinn Gíslason, Sigurður Már Harðarson, Ingimar Erlingsson, Þórhallur Jónsson.
4. flokkur karla: Örn Gunnarsson, Alexander Högnason, Árni Þór Hallgrímsson, Haraldur Hinriksson, Valdimar Kr. Sigurðsson, Stefán Viðarsson, Ólafur Skúli Guðmundsson, Ægir Jóhannsson, Halldór Jónsson þjálfari. Neðri röð frá vinstri: Sigurður Elvar Þórólfsson, Rögnvaldur Sverrisson, Sveinbjörn Rögnvaldsson, Sveinbjörn Allansson, Bjarki Jóhannesson, Sigursteinn Gíslason, Sigurður Már Harðarson, Ingimar Erlingsson, Þórhallur Jónsson.
Mynd: Aðsend
Skólaliðið Megas úr Brekkubæjarskóla: Efri röð frá vinstri: Alexander Högnason, Hilmar Barðason, Sveinbjörn Allansson Neðri röð frá vinstri: Örn Gunnarsson, Sigursteinn Gíslason, Sigurður Elvar Þórólfsson, Valdimar Kr. Sigurðsson.
Skólaliðið Megas úr Brekkubæjarskóla: Efri röð frá vinstri: Alexander Högnason, Hilmar Barðason, Sveinbjörn Allansson Neðri röð frá vinstri: Örn Gunnarsson, Sigursteinn Gíslason, Sigurður Elvar Þórólfsson, Valdimar Kr. Sigurðsson.
Mynd: Aðsend
Skólaliðið Júðar úr Brekkubæjarskóla: Efri röð fraá vinstri: Valdimar Kr Sigurðsson, Árni Þór Hallgrímsson, Stefán Þór Viðarsson, Alexander Högnason.  Neðri röð frá vinstri: Sigurður Elvar Þórólfsson, Ólafur Skúli Guðmundsson og Sigursteinn Gíslason.
Skólaliðið Júðar úr Brekkubæjarskóla: Efri röð fraá vinstri: Valdimar Kr Sigurðsson, Árni Þór Hallgrímsson, Stefán Þór Viðarsson, Alexander Högnason. Neðri röð frá vinstri: Sigurður Elvar Þórólfsson, Ólafur Skúli Guðmundsson og Sigursteinn Gíslason.
Mynd: Aðsend
Við í 1968 árganginum í Brekkubæjarskóla vorum stálheppnir að fá það tækifæri að alast upp með Sigursteini Davíð Gíslasyni á Akranesi . Steini Gísla, elskaði fótbolta, og hann gat nánast dúndrað boltanum út á hinn eina sanna Merkurtún frá útidyrahurðinni við heimili hans við Suðurgötuna á neðri Skaganum. Þessi merkilegi fótboltavöllur var okkar annað heimili og í minningunni var Steini alltaf út á „Merkó“.

Þar var sparkað í bolta frá morgni til kvölds og rétt skroppið heim til að spæna í sig matinn og svo var haldið aftur út. Fótboltinn togaði í okkur alla og Steini fór þar fremstur í flokki.

Á „Merkó“ var ekki bara spilaður fótbolti. Þegar menn vildu hvíla sig aðeins á hlaupunum, var tíminn nýttur til þess að halda bolta á lofti. Fyrir Steina Gísla var það of lítil áskorun. Hann var kominn upp í nokkur hundruð snertingar á mettíma. Hann fór því að skalla bolta á lofti og á endanum var hann orðinn betri í því en að halda á lofti. Hann náði vel yfir 500 snertingum á „pönnuna“ án þess að missa boltann niður á meðan flestir aðrir náðu aðeins nokkrum tugum á góðum degi. Steini var yfirburðamaður á þessu sviði.

Þetta lýsir Steina vel, óhræddur við að prófa eitthvað nýtt eins og sýndi sig oft síðar á lífsleiðinni. Til dæmis þegar hann var settur í vinstri bakvörðinn hjá ÍA, þá notaði hann bara vinstri fótinn á öllum æfingum og á endanum var hann orðinn betri með vinstri löppinni en þeirri hægri þó hann væri réttfættur að upplagi.

Steini var í 68‘ árganginum sem náði fínum árangri í yngri flokkunum. Og þá sérstaklega þegar leikið var með 69‘ árganginum. Þessi hópur náði að landa Íslandsmeistaratitlinum árið 1980 í 5. flokki og var það fyrsti Íslandsmeistaratitill Steina.

Það fór oft ekki mikið fyrir Steina í leikjum. Dökkhærði, smávaxni strákurinn gaf hinsvegar ekkert eftir í baráttunni og var grjótharður í öllum þáttum leiksins. Hann lét verkin tala í stað þess að vera með kjaftinn út á öxl. Keppnisskapið var honum í blóð borið. Borðtennis, badminton, golf og fleiri íþróttir voru lítið mál fyrir Steina. Flestir eru á þeirri skoðun að betri borðtennispilara hafi Skagamenn ekki átt. Hann bjó yfir ótrúlegri tækni og vann flesta á inniskónum.

Það var gott að eiga Steina að í baráttunni á „Merkó“. Eins og gefur að skilja fór stundum allt í háaloft. Sérstaklega þegar Ólafur Þórðarson, hinn eini sanni, og Vignir Barkarson voru með. Það var oft heitt í kolunum, hart barist, tæklingar og allir voru með reglurnar á hreinu. Óli Þórðar og Steini eru systrasynir svo það sé á hreinu.

Þessir boltaleikir enduðu oftar en ekki í einhverju fári - og þá fékk Steini oftast fyrstu nóg af rifrildinu. Hann leysti málin. Skottaðist heim til sín, náði í Teit bróður sinn. Þegar Teitur mætti á svæðið, hnyklaði vöðvana og sýndi styrk sinn varð Óli Þórðar ljúfur sem lamb, Vignir líka. Og við gátum haldið áfram í fótbolta.

Steini var lykilmaður strax í yngri flokkum ÍA, líkt og hann varð síðar á meistaraflokksárunum. Ótal sögur er hægt að rifja upp úr yngri flokka ferðalögunum.

Í hvert einasta sinn er ekið var um Hvalfjörð á leið í keppni magnaðist spennan þegar við nálguðumst Olíustöðina í Hvalfirði. Hvort sem við vorum í rútu eða á einkabíl var ávallt sungið þegar við nálguðumst Hvalstöðina; „Olíustöðin, stoppum þar, amma hans Steina vinnur þar.“ Það má alveg búast við því að þessu söngur hljómi í höfðinu á okkur sem upplifðu þessa tíma með Steina næst þegar Hvalfjörðurinn verður þræddur.

Fyrirsögnina á þessum pistli á Sigursteinn. Ef eitthvað mikið gekk á, sérstaklega á unglingsárunum þegar kennararnir í Brekkubæjarskóla voru eitthvað ósáttir; svaraði Steini yfirleitt með þessum orðum „Lífið er ekki dans á rósum“.

Við jafnaldrar Sigursteins úr 1968 árganginum eigum frábærar minningar frá uppvaxtarárunum á Akranesi. Við komum til með að muna eftir Steina sem stráksins sem sá ávallt jákvæðu hliðarnar. Hann gat líka verið algjör þverhaus og sem stóð fast á sínu. En hann var miklu oftar léttur í lund og yfirleitt raulandi eða syngjandi einhvern lagstúf.

Sigursteinn Davíð Gíslason skilur eftir sig stórt skarð en hann skilur einnig eftir sig hlýjar minningar sem gleymast aldrei.

Valdimar Kr. Sigurðsson og Sigurður Elvar Þórólfsson.

Sjá einnig:
Himnasending í Efra-Breiðholtið - Óttar Bjarni Guðmundsson
Viðurkenndur afbragðsmaður - Eysteinn Húni Hauksson og Óli Stefán Flóventsson
Sannur sigurvegari - Willum Þór Þórsson
Einn af bestu sonum fótboltans kvaddur - Logi Ólafsson
Þakklæti! - Guðmundur Benediktsson
Sigurvegari af Guðs náð - Ólafur Adolfsson
Vinnusemi og leikgleði - Gunnlaugur Jónsson
Minning um upphafsárin í Vesturbænum - Guðni Grétarsson, Rúnar Kristinsson og Steinar Ingimundarson
banner
banner
banner
banner