Ég kynntist Sigursteini 1988 þegar hann tók við þjálfun 4. flokks ÍA. Sigursteinn var nýkominn aftur á Skagann eftir dvöl hjá KR.
Það sem við gerðum okkur ekki grein fyrir þá var að Steini var aðeins 20 ára gamall þegar hann þjálfaði okkur. Við bárum allir mikla virðingu fyrir honum og áttum margir okkar eftir að spila með honum síðar í meistarflokki. Þó hann hafi ekki verið gamall þegar hann var að þjálfa okkur drengina þá lagði hann mikla áherslu á tvo hluti, að menn legðu sig fram og að hafa gaman af íþróttinni. Þetta tvennt einkenndi svo allan hans feril bæði sem leikmaður og þjálfari.

Í nýrri ævisögu Gary Neville segir hann frá því þegar hann og jafnaldrar hans byrjuðu að æfa með aðalliði Manchester United. Þeir áttu enn eftir að læra mikið og hvað er betra að læra af einu allharðasta liði í sögu enska fótboltans. Í þessu liði voru meðal annarra Roy Keane, Paul Ince, Eric Cantona, Brian Robson, Steve Bruce, Peter Schmeichel og Mark Hughes.

Það má segja að ég hafi upplifað svipað þegar ég hóf æfingar með meistaraflokki í lok tímabilsins 1993. Það er á íslenskan mælikvarða, þar sem að í liðinu voru fremstir í flokki kempur á borð við Steina Gísla, Alla Högna, Sigga Jóns, Óla Adólfs, Óla Þórðar og Luka Kostic. Það eitt að æfa með og læra af þessu köppum var gríðarleg reynsla fyrir yngri leikmenn og var ein af ástæðum að velgegni ÍA hélt áfram næstu 3 tímabil. Steini Gísla tók ungum leikmönnum vel, var alltaf reiðubúinn að miðla af reynslu sinni og hann kom fram við alla sem jafninga.

Steini var einn af þeim leikmönnum sem gerði æfingaferðirnar erlendis hvað skemmtilegastar. Ferðirnar voru undirlagðar í allskyns keppnum, hann myndaði tvíeykið ‘Spilabræður’ ásamt vini sínum Halla Hinna. Keppnirnar utan vallar voru allskyns, t.d. póker, Fimbulfamb, Actionary, Pictionary og Trival Pursuit. Spilabræður sáu héldu uppi gríðarlegri dagskrá og herbergið þeirra “bræðra” breyttist í félagsheimili þar sem ýmislegt gekk á

Sigursteinn var mikilvægur hlekkur í hinu mikla sigurtímabili á Akranesi 1991-’96. Þegar Guðjón Þórðar þjálfari setti hann í vinstri bakvörðinn 1993 þá var ekki að sjá að hann væri að spila þá stöðu í fyrsta skipti. Hann setti nýja staðla í bakverðinum og var verðlaunaður með landsliðssæti síðar um sumarið. Sigursteinn átti eftir að spila 22 landsleiki, þann síðasta 1999 gegn Færeyjum.

Tímabilið 1994 var Skagaliðið ekki í sama gír og sumarið áður en það var Sigursteinn sem dró vagninn í sigri liðsins og var í lok móts valinn í leikmaður mótsins af leikmönnum hinna liðanna. Hann hafði svo tækifæri að fara til Örgryte með Rúnari Kristinssyni eftir tímabilið en valdi að vera áfram á Akranesi. Það hefði verið fróðlegt að sjá Steina fara á næsta ‘level’ og spila í Svíþjóð.


Einnig er eftirminnilegt þegar Guðjón umbylti liði ÍA gegn KR í svonefndum úrslitaleik aldarinnar 1996, Sigursteinn sem hafði jafnan spilað í bakverðinum síðan 1993 var settur inná miðjuna, ástæðan var m.a. að það hafði rignt mikið og völlurinn gríðarlega þungur og það þurfti að stoppa leikstjórnanda KR, Heimi Guðjónsson. Þetta leysti Sigursteinn gríðarlega vel, léttur í drullunni og vel spilandi og það var hann sem tók málin í sínar hendur á miðjunni.

Ekki gekk hjá KR að vinna titilinn þetta árið né næstu 2 ár á eftir. Það þurfti því ekki að koma óvart að þá vantaði ‘winner’ af Skaganum í liðið til að landa loks titlinum sem hafði ekki unnist í næstum þrjá áratugi. Sigursteinn gekk til liðs við KR fyrir tímabilið 1999 og það var ekki að spyrja af því, 4 Íslandsmeistaratitlar komu í Vesturbæinn næstu 5 tímabil.

Sigursteinn snéri sér að þjálfun þegar leikmannaferlinum lauk. Það var gaman að endurnýja kynnin við Steina þegar ég gekk til liðs við KR 2006. Hann aðstoðaði þar frænda sinn Teit Þórðar eftir að hafa stýrt 2. flokki félagsins, auk þess að stýra meistaraflokknum hluta tímabilsins 2005. Steini virkaði vel í þessu hlutverki, sérstaklega seinna ár Teits, þá var ómetanlegt að hafa hann til að stappa stálinu í menn enda gengi liðsins skelfilegt.

Fyrir tímabilið 2009 þá gerðumst við báðir aðalþjálfarar í 1. deildinni, ég með Selfoss og hann með Leikni. Það var skemmtilegt að mæta honum, hann var lifandi sem þjálfari og gaman að sjá hve fjölskylda hans lifði og hrærðist með honum í boltanum. Hann bjó til frábært lið hjá Leikni sem var hársbreidd frá því að komast í deild þeirra bestu árið eftir. Það sem einkenndi lið hans var gríðarleg vinnusemi og mikil leikgleði, það sama og Steini reyndi að koma í hausinn á 4.flokks strákunum á Skaganum rúmum 20 árum áður.

Að endingu langar mig að vitna í og taka undir orð liðsfélaga okkar Sigurðar Jónssonar þegar hann minntist Sigursteins á Facebook.

Sjá einnig:
Himnasending í Efra-Breiðholtið - Óttar Bjarni Guðmundsson
Viðurkenndur afbragðsmaður - Eysteinn Húni Hauksson og Óli Stefán Flóventsson
Sannur sigurvegari - Willum Þór Þórsson
Einn af bestu sonum fótboltans kvaddur - Logi Ólafsson
Þakklæti! - Guðmundur Benediktsson
Sigurvegari af Guðs náð - Ólafur Adolfsson
Minning um upphafsárin í Vesturbænum - Guðni Grétarsson, Rúnar Kristinsson og Steinar Ingimundarson
,,Lífið er ekki dans á rósum" - Sigurður Elvar Þórólfsson og Valdimar K. Sigurðsson