Klifraði í trjánum með Gunnari Nelson

„Í Langholtsskóla var mikið af stórum trjám. Við vorum að klifra upp í þau og reyna að búa til keppni úr því. Við vorum líka klifrandi upp á húsþök. Það var góður tími þegar maður var ungur að djöflast úti og þurfti ekki að hugsa út í klukkuna,“ segir Haukur um æskuna í Laugardalnum. Hann segist hafa slegist aðeins við Gunnar á yngri árum en allt hafi það þó verið í gamni gert.

„Það kom fyrir að við tókum gamnislagi úti á túni. Hann byrjaði ungur í karate en þá vissi ég ekki einu sinni hvað MMA var svo ég gat ekki séð þennan feril hans fyrir. Þegar hann hætti í þriðja bekk í framhaldsskóla þá skildum við vinirnir ekki hvað hann var að gera. Þegar maður fór síðan á amateur bardagana sá maður að hann gæti náð mjög langt.“

Missir af bardögum út af fótboltanum
Gunnar er búinn að ná gríðarlega langt í MMA og Haukur segist fylgjast vel með þeirri íþrótt í dag. Hann reynir einnig að mæta út og horfa á Gunnar í bardögum sínum.

„Ég hef reynt að mæta á þá bardaga sem ég kemst. Hann er oft að berjast á sumrin. Allur vinahópurinn fór til Vegas þegar hann var að berjast þar en ég var heima að spila í boltanum. Ég ætlaði svo að fara til Belfast en þá meiddist hann. Ég hef náð einum UFC bardaga með honum en ég á fleiri bardaga áður en hann fór í UFC. Stefnan er á að fara á fleiri bardaga með honum í framtíðinni,“ sagði Haukur.
„Það er pirrandi að þurfa að fara út af vegna meiðsla sem taka síðan bara 2-4 daga að jafna sig.“
Sjálfur hefur Haukur Páll alltaf látið finna vel fyrir sér innan vallar. Fáir leikmenn í Pepsi-deildinni hafa oftar orðið fyrir hnjaski en Haukur Páll. Hann þarf oft að fá aðhlynningu í leikjum og stundum neyðist hann til að fara af velli vegna meiðsla.

„Það er mjög þreytt. Ég er þannig gerður að ef ég fer í návígi þá fer ég 100% í þau. Þá fær maður högg hér og þar og einstaka sinnum þarf maður að fara út af eftir það. Það er pirrandi að þurfa að fara út af vegna meiðsla sem taka síðan bara 2-4 daga að jafna sig. Þetta er oft svoleiðis hnjask hjá mér. Snúningar á ökklum og svoleiðis,“ sagði Haukur en er hann að íhuga að fækka návígjunum og reyna að fækka meiðslunum um leið?

„Ég er þannig gerður að þótt ég myndi segja það núna þá myndi ég gleyma því á eftir þegar ég er mættur inn á völlinn. Það er samt mjög pirrandi að missa af leikjum út af smotterís meiðslum og ég ætla að reyna að fækka þeim.“

Missti af landsliðsverkefni út af mótorhjólaslysi
Auk þess að lenda í hnjaski innan vallar þá hefur Haukur einnig lent í óhöppum utan vallar en hann missti af úrtaksæfingum og móti með U17 ára landsliði eftir mótorhjólaslys á yngri árum.

„Vinur minn átti þá Street magic mótorhjól. Ég var í Þrótti og ég fékk hjólið hjá honum til að fara heim og ná í fótboltadótið fyrir leik gegn Víking. Þegar ég var fyrir utan heima þá keyrði bíll í veg fyrir mig og ég dúndraði í hliðina á honum. Það næsta sem ég man var þegar ég vaknaði uppi á sjúkrahúsi. Ég var ekki með hjálm og var bara í stuttermabol og stuttbuxum. Ég fékk innvortis blæðingu á lærið og skrámur hér og þar en ég slapp nokkuð vel að mínu mati.“

Keppnisskapið er mikið hjá Hauki og hann segist hafa tekið tapleikjum sérstaklega illa á yngri árum.

„Þegar ég var yngri fengu mamma, pabbi og systkini mína að finna fyrir því. Ég kom oft drullufúll heim eftir tapleiki og pabbi þurfti oft að róa mig niður. Eftir að ég varð pabbi þá getur maður ekki verið að koma brjálaður heim þegar guttinn er að leika sér inni í herbergi. Ég hef náð að temja mér það núna að leikurinn sé búinn þegar ég kem heim og ég reyni þá bara að gera betur í næsta leik,“ sagði Haukur en hann viðurkennir að hann reiðist einnig á æfingum eftir töp þar.

„Ég þoli ekki að tapa. Hvort sem það er í skotkeppni, spili á æfingu eða í leik. Ef það kemur eitthvað upp á æfingunni og maður lendir í pústrum við leikmann þá er það búið eftir æfingu og við tökum í spaðann á hvor öðrum.“

Fékk tilboð frá Kasakstan
Þrátt fyrir að hafa lengi verið meðal öflugustu miðjumanna í Pepsi-deildinni þá hefur Haukur ekki farið út í atvinnumennsku ef undanskildir eru nokkrir mánuðir í Noregi með Alta árið 2009. Hauki bauðst fyrir nokkrum árum að fara út til Kasakstan en hann afþakkaði það.

„Félag þar var í leit að miðjumanni og það ætlaði að ganga frá samningi við mig eftir að hafa séð einhver myndbönd. Ég bað umboðsmann minn að kíkja betur á þetta og eftir allar sögurnar sem ég heyrði þá ákvað ég að segja nei. Menn vissu ekki hverjir væru eigendur félaganna þarna úti og hvort og hvenær leikmenn myndu fá borgað. Ég heyrði meðal annars sögu af leikmanni sem var búinn að vera meiddur í 2-3 mánuði og fékk þá ekkert borgað,“ segir Haukur. „Ef ég hefði verið einn á þessum tíma og ekki í sambandi, þá hefði ég skoðað þetta betur en þetta fór ekkert rosalega langt.“

„Ég fékk líka samningstilboð frá Svíþjóð árið 2014 en þá var kærastan mín ólétt. Ég ákvað að bíða með það á þeim tíma. Ég vildi ala fyrsta barnið upp hérna auk þess sem samningurinn var ekki nógu spennandi til að fara út með fjölskyldu.“

Hjálpar krökkum með hegðunarvandamál
Undanfarna þrjá vetur hefur Haukur starfað í Brúarskóla meðfram fótboltanum. Brúarskóli er skóli fyrir börn sem eiga í alvarlegum geðrænum-, hegðunar eða félagslegum erfiðleikum.

„Ég vissi ekkert hvað ég var að fara út í þegar ég var ráðinn fyrst en þegar maður var búinn að vinna þarna í einn vetur þá sá maður að er þetta rosalega gefandi og skemmtilegt starf. Starfsfólkið er æðislegt og krakkarnir eru frábærir líka. Þau hafa kannski tekið smá hliðarskref út af beinu brautinni með sinni hegðun en það gera allir mistök í lífinu. Þess vegna erum við þarna til að hjálpa þeim.“

„Þetta er hugsuð sem skammtímavinna fyrir einstaklinginn. Það er verið að vinna í hegðun hans til að hann geti farið með rétta hegðun aftur í sinn heimaskóla. Það er rosalega gaman að sjá bætinguna hjá krökkunum frá því að þau koma og þangað til þau útskrifast úr Brúarskóla. Þegar það tekst og nemendum gengur vel í sínum heimaskóla þá er það virkilega gaman. Í dag sé ég fyrir mér að vinna við eitthvað tengt þessu í framtíðinni. Þetta er rosalega gefandi þegar það gengur vel.“

„Þetta byrjaði þannig að pabbi og mamma ætluðu að borga bílprófið fyrir mig ef ég myndi ekki byrja að drekka áður en ég myndi taka bílpróf. Svo hefur ekki verið áhugi hjá mér“
Haukur Páll hefur aldrei drukkið áfengi líkt og margir aðrir leikmenn í leikmannahópi Vals í dag. „Þetta byrjaði þannig að pabbi og mamma ætluðu að borga bílprófið fyrir mig ef ég myndi ekki byrja að drekka áður en ég myndi taka bílpróf. Svo hefur ekki verið áhugi hjá mér. Ég get alveg skemmt mér án þess að nota áfengi. Það eru margir í Valsliðinu núna sem drekka ekki, ég held að það sé næstum helmingurinn af liðinu.“

Finnst gaman að horfa á önnur lið en bestu liðin
Auk fjölskyldu og vina eru ferðalög og golf hluti af áhugamálunum hjá Hauki. Þá horfir hann mikið á fótboltaleiki í sjónvarpinu, hvort sem það er enski, spænski, þýski eða íslenski boltinn.

„Ef ég á lausan tíma og það er fótbolti í sjónvarpinu þá horfi ég á hann. Mér fannst geðveikt þegar maður gat valið sér leik þegar allir leikir voru í boði í enska. Ef hádegisleikurinn var Norwich-Swansea þá horfði ég á hann. Mér finnst gaman að horfa ekki bara á þessu bestu lið heldur sjá líka ólíkar leikaðferðir og leikstíla,“ segir Haukur en eru einhverjir leikmenn utan stórliðanna á Englandi sem eru að hrífa hann?

„Clint Hill (Rangers) er mikill karakter og flottur leikmaður. Ég hef gaman að Snodgrass (West Ham). Ég hefði viljað sjá hann klára tímabilið með Hull. Það er öflugur leikmaður. Mér finnst Fabianski í Swansea vera hörkumarkmaður. Ef hann og Gylfi væru ekki í Swansea þá væru þeir ekki með punkt í töflunni. Í Meistaradeildinni er það svo Mbappe í Monaco. Það er drengur sem á eftir að ná langt,“ sagði Haukur að lokum.

Sjá einnig:
Spá Fótbolta.net: Valur 2. sæti
Óli Jó: Samkeppnisfærir um að vinna þetta mót
Hin Hliðin: Einar Karl Ingvarsson (Valur)